What Happens to Humor When We Feel Unsafe?

🇬🇧 English version first / Nederlandse onderin ⬇️

😄 Humor connects people.It is a way to bridge the gap, ease tension (when rightfully used), and plainly feel better. Even the simple act of lifting the corners of our mouth sends signals — to our own nervous system.

It creates a lightness, but when we’re in distress — whether it’s immediate or continuously in the background — humor is often the first thing to go. Have you ever caught yourself in one of those moments? Where you’d normally laugh, lean in, engage. Instead, your body feels tight, your jaw clenched, and your words stuck somewhere in the back of your throat? You feel self-conscious, awkward, and would like to disappear.

When we’re in distress — even if we’re not fully aware of it — our nervous system shifts into protection mode. This means we are moving out of connection and safety. Our body might want to run, fight, freeze, or simply shut down for a while. That’s not a flaw. It’s your body trying to keep you safe.

Once we recognize this shift, we can begin to guide ourselves back — gently — into regulation. And sometimes, that starts with the softest smile. Next time you feel tension rising – in a moment that could be considered safe – lift the corners of your mouth and see what happens. Just slightly. Notice what shifts.

🌀 I guide you in noticing and exploring your body’s subtle cues — the early signals your nervous system sends when something shifts.

Through body-based, systemic coaching, we explore how to listen differently — and create more clarity and space.

Curious how this could support your personal or professional growth?

📩 Feel free to message me — or reach out directly via my profile.

🇳🇱 NEDERLANDSE VERSIE ⬇️

😄 Humor verbindt. Het lucht op. Het verzacht. Zelfs het kleine gebaar van je mondhoeken optillen stuurt signalen — naar je zenuwstelsel — hoe klein ook. Toch is humor vaak het eerste wat verdwijnt wanneer we spanning voelen.

Misschien herken je het wel. Normaal lach je makkelijk, maak je contact zonder erbij na te denken. Je woorden vinden vanzelf hun weg.

Ja en soms… trekt je lichaam zich terug. Je kaak wordt strak. Je adem blijft hoog. Je hoofd voelt vol, maar het denken hapert. Je sluit je af. Niet omdat je dat wil, maar omdat je zenuwstelsel overschakelt naar bescherming. Je lichaam kiest veiligheid. Daar is niets mis mee. Het is jouw systeem dat denkt: dit is niet veilig genoeg.

🌀 En dat is oké.

Wat dan kan helpen?

Iets heel kleins. Een zachte glimlach. Een subtiel gebaar dat zegt: het is oké, je bent veilig.

De volgende keer dat je spanning voelt in een situatie die eigenlijk veilig is til dan eens je mondhoeken een klein beetje op. En kijk wat er verandert.

🌀 In mijn werk kijk ik naar precies dat soort signalen — de kleine, vaak onbewuste reacties van het lichaam. Hoe je lijf soms al spreekt, vóór jij het zelf doorhebt.

Wil je weer beter leren luisteren naar je lichaam en de signalen van je zenuwstelsel?

👉 Stuur me gerust een berichtje.